Californië - Big Island Hawaii - Oahu Hawaii - Palau - Yap - Guam - rondom Brisbane - Sydney/Melbourne - Thailand
Om 00:30 komen we aan in Cairns. Onze vlucht naar Brisbane vertrekt pas weer om 05:50, dus we brengen de rest van de nacht op het vliegveld door. Mirjam en de meisjes doen nog een dutje, Ferry fungeert als bewaker.
We hebben een stationwagen gehuurd waar we de komende drie weken ons alles en allemaal in kunnen vervoeren. Lekker de ruimte en veel bewegingsvrijheid. Onze accommodatie in Brisbane is een fijn appartement zoals we dat van Australië gewend zijn: ruim, schoon, van alle gemakken voorzien en goede bedden. Qua ligging niks bijzonders; aan een drukke uitvalsweg, maar met de ramen dicht hebben we geen last van het verkeer.
Mirjam gaat eerst boodschappen doen: like a kid in a candy store! Een goed gesorteerde grote supermarkt is weer even wat anders. Fruit, vlees, vleeswaren en zelfs pap voor Josje. En de prijzen vallen zo mee. Tijdens de lunch blijken we al dat lekkers allemaal wel erg te kunnen waarderen.
Later op de dag gaan we de gemiste Sint en Kerst een beetje goedmaken. De meiden mogen in een speelgoedzaak wat uitzoeken. Verder doen we wat noodzakelijke technische inkopen. Een nederlands kinderboek is helaas helemaal nergens te krijgen.
Voor Ferry begint de dag met een bezoek aan Brisbane Transport. Rebecca slaapt uit. Hoe laat die gisteravond is gaan slapen weet niemand. Josje haalt ook wat slaap in en doet een dutje van wel twee uur. 's Nachts heeft ze ook lekker geslapen, wel van twaalf tot zes aan één stuk. Emmy begint aan haar schoolwerk en gaat eventjes alleen zwemmen. De rest van de dag spelen de meiden ook veel met hun nieuwe aanwinsten en ze gaan ook nog even samen zwemmen. Josje zit prima in haar vel en tijgert razendsnel het hele appartement rond. En lekker pap eten! 's Avonds barbecuen we zoals te doen gebruikelijk in Oz.
's Middags rijden we een rondje Brisbane. We blijven ons verbazen dat een toch zo flinke stad zo schoon en overzichtelijk kan zijn. En je waant je na een half uurtje rijden alweer in een natuurfilm. Het achterland van Brisbane is prachtig bosrijk met mooie uitzichtjes. En we zien er de eerste Kookaburra van deze reis.
Zo'n mooi land is dit toch waar de bewoners gelukkig milieubewust mee omgaan. Het land van blote voeten ook. Niemand die gek opkijkt wanneer je met blote voeten over straat loopt of boodschappen doet. Dat voelen onze meiden ook meteen weer haarscherp aan. Ze trekken hun sandalen standaard niet meer aan.
Voor we richting veerpont voor North Stradbroke Island gaan bezoeken we nog even de Southband Parklands. Wat is dat toch fantastisch: middenin de stad een heel recreatiegebeuren met zwemgelegenheid, strand, restaurants, cafe's. Helemaal hip en netjes en schoon. Op zich alleen al reden hier te willen wonen. Als je ook luistert en kijkt naar de mensen hier: no worries, een heerlijke manier van leven.
En dan op weg naar Straddie, een eiland voor natuurliefhebbers en rustzoekers, dus echt wat voor ons. Onze accommodatie bevindt zich in een kleinschalig vakantiecomplex. Echt zo'n oord waar mensen één, twee of drie weken vakantie vieren. We hebben een heel ruim vakantie"huis" met een enorme woonkamer, een grote keuken met vaatwasser, twee slaapkamers, badkamer, een stofzuiger en een wasruimte met wasmachine ( die het niet echt goed blijkt te doen) en droger (idem). We houden het hier wel een weekje uit!
We hebben een leuk afwisselend dagje. 's Ochtends gaan we met z'n allen zwemmen. Josje baddert ook nog even in de wasbak en heeft de tijd van haar leven. Ze slaapt daarna wel twee en een half uur. 's Middags gaan we naar het postkantoor en nog wat kleine boodschapjes doen. Tegen de avond maken we een wandelingetje over het prachtige strand. Vlakbij ons zitten heel veel Rainbow Lorikeets in de bomen. Onze meiden pakken nog wel onhandig een cactus vast, dat geeft een heel drama.
Ferry zou vandaag duiken, maar dat gaat vanwege de harde wind niet door. Dus gaat hij met de meiden naar strand en zwembad. Mirjam komt ook met Josje, net als de regen zich aandient.
Vandaag gaan we met een local in een 4WD Straddie nader verkennen. Over het strand, door de bush en langs zoetwatermeren krijgen we een complete kijk op dit zandeiland. De eilandbewoners denken er anders over, maar wat een leegte! Niemand te zien op de enorme zandstranden. Normaal heeft Straddie 3.000 inwoners, maar nu in het hoogseizoen zijn dat er meer dan 10.000. We zien onze eerste koala en heel veel verschillende vogels.
Tegen de avond maken we een wandeling bij Point Lookout. We blazen er bijna weg, maar juist ook de ruige zee maakt het prachtig allemaal. We krijgen nog wel net een buitje op ons hoofd.
Vanwege de wind kan er vandaag weer niet gedoken worden. Het is een gezellige dag. Iedereen zit lekker in zijn eigen hoekje te spelen of te werken. We gaan even naar het strand. Heerlijk golfje springen, maar met die wind en het stuivende zand houden we het er met de kleintjes niet lang uit.
Aan het einde van de middag gaan we naar Amity Point voor een wandelingetje. Voor de kust zwemmen dolfijnen, we zien twee koala's en veel lorikeets, dus erg geslaagd allemaal. We eten in de Community Club, waar onze stelling dat Aussies niet kunnen koken maar weer eens bewezen wordt. Vet en flauw, maar Emmy kan dat wel waarderen. We raken er leuk aan de klets met een local mom. Ondanks het noodzakelijke (school)werk voelt het hier heel erg helemaal als vakantie. We hebben het erg goed naar onze zin.
Ondanks de nog steeds stevige wind maakt Ferry vandaag z'n eerste duik op Straddie. Niet voor niks, want hij ziet een luipaardhaai, twee schildpadden, een octopus, een kreeft, een enorme grouper en een stuk of vier wobbegongs. Mirjam ziet lichtjes groen van jaloezie! Dat wordt 's avonds alleen maar erger. Ferry gaat even met de meiden naar de speeltuin bij Amity Point en vanaf de pier daar zien ze een pijlinktvis en jawel hoor, ook een wobbegong.
De hele middag en vroege avond is het een drukte van belang met politie en helicopters die naar een van de rotsen gespoelde visser zoeken. Tevergeefs, helaas.
Vandaag wordt er naast de standaard activiteiten weer ingepakt. Nog even genieten van dit heerlijke oord met al z'n vogels. Onze Josje vertoont in het zwembad nog steeds geen zwemreflex, maar vermaakt zich prima. Onze laatste wandeling op Straddie is bij de Dune Rocks. Lekker een beetje klauteren over de rotsen bij de ruwe zee.
We vertrekken vroeg en tanken nog even op Straddie. Net als alles is ook benzine hier duur. We kunnen nog mee op de boot van 10:15 en staan dus al even na elven aan de wal.
Het valt ons onderweg op hoeveel ruimte de Aussies eigenlijk nodig hebben. Ze hebben er natuurlijk wel voldoende van, maar ze nemen met z'n negentien miljoen wel een hoop plek in. Wat gebruiken wij Nederland toch enorm efficiënt!
Het is moeilijk voor te stellen dat de gemiddelde Aussie Surfers Paradise verkiest boven Straddie. Wat ons toch de ideale vakantiebestemming leek - mooie natuur, schoon, rustig, dicht bij Brisbane en geweldige stranden - wordt voorbijgestreefd door het drukke Surfers met al zijn torenhoge hotels, winkels, drukte en zelfs heuse files. Het strand is er wel OK, hoor.
We hebben een kamer kunnen boeken in een pietepeuterig motelletje, dat alles meevalt. De kamer is niet ruim, maar schoon en netjes met een koelkast en aanrechtblokje. En er is zelfs een zwembadje. Het motel ligt heel centraal en de eerste avond gaan we zowaar een beetje shoppen. Daarna lekker vis eten en Moreton Bay Bugs. En ze vallen acht jaar later gelukkig niet tegen.
De aantrekkingskracht van Surfers ligt ook in een handjevol pretparken, waarvan wij Dreamworld als meest geschikt hebben aangemerkt. Een wonderlijke kruising tussen Kermis, Disneyland, Hellendoorn, een kinderboerderij en Beekse Bergen. De meiden hebben het natuurlijk erg naar hun zin. Er is ook een zwembad met waterglijbanen en Josje baadt pootje. Verder is het voor haar een beetje moeilijke dag. De zon is ook zo fel. We zijn onder de indruk van de tijgershow. Zoiets hebben we nog nooit gezien.
Vandaag doen we een rondje Springbrook. Een halfuurtje rijden en we zitten weer in het "echte" Australië. Prachtige bossen, kleurige vogels. We komen ook weer veel hagedissen tegen. Door de droogte stellen de watervallen niet veel voor. Het is wel een lange dag in de auto, maar we hebben weer veel moois gezien.
Tegenover het hotel is een Thais restaurant en daar eten we lekker en dansen de meiden op het Karaoke toneel. Nu Josje - vandaag 8 maanden oud - helemaal niet meer tijgert kunnen we haar ook wat meer loslaten. Een beetje zwarte knieën en voeten wassen we wel weer schoon. We plegen nog wat telefoontjes omdat we nu al zo lang niet hebben kunnen emailen.
We verlaten Surfers. Bij Tropical Fruit World maken we een tussenstop. Het is er erg warm, maar de meiden vinden het gelukkig wel leuk. Het is een grote plantage met een speeleiland, een klein treintje en wat boerderij en inheemse dieren. Omdat het er erg rustig is worden we nogal vlotjes door alles "heengehaald": hop, even op het treintje, snel, even een boottochtje en gedropt bij de dieren.
Daarna rijden we door naar Byron Bay. Ook in onze accommodatie is het warm. Het wil er niet lekker doortochten zoals op Straddie. Het is wel weer een mooi ruim appartement. We draaien snel wat wasjes en kunnen eindelijk weer online.
Van de regen 's ochtends koelt het niet af, helaas. Het is erg warm en bij Josje staat het zweet continu op haar voorhoofd. Ferry maakt z'n eerste duikje hier bij de Julian Rocks. Niet om 7:30 zoals bedoeld, want hij is te laat omdat we niet wisten dat er hier een uur tijdsverschil met Queensland is (raar ook wel). Ondanks een fluks voortfinnende dive guide ziet hij een adelaarsrog, wobbegongs, een schorpioenvis en (luipaard)haaien.
Mirjam gaat boodschappen doen en komt wat gedesillusioneerd terug. Het is erg druk hier en het zoeken naar een parkeerplaats kost al 20 minuten. Verder komt ze in korte tijd drie onvriendelijke mensen tegen. Tropical Fruit World was al een beetje een voorbode: dit is niet helemaal ons no worries, no hurries Australië.
Ferry duikt 's ochtends vroeg en Mirjam later op de ochtend. Ferry ziet nu ook een hele school roggen. Mirjam heeft ondanks te weinig lood, moeilijke oren, een vollopend masker en kramp een topduik. Ze is heel blij met een adelaarsrog op armlengte afstand, enorme zwarte stekelroggen (bullrays) en een grote luipaardhaai (allemaal tegelijk!). Allebei zien we ook schildpadden.
Tegen de avond maken we een wandelingetje naar het strand, jammergenoeg zien we geen kangeroes.
Voor Ferry en Mirjam allebei weer een duik. Het zicht is wat minder vandaag, maar er is nog steeds genoeg te zien. Wat zit hier veel vis. En enorm veel stekelroggen.
Aan het einde van de dag maken we een prachtige, pittige wandeling naar de vuurtoren en het meest oostelijke punt van Australië. Vandaar zien we een aantal adelaarsroggen beneden ons langs de rotsen voorbij zwemmen. En dolfijnen in de branding van Tallow Beach. Het is allemaal erg gaaf. We hebben de pizza daarna wel verdiend.
Ferry maakt zijn laatste duik hier, niks spectaculairs. 's Middags rijden we naar het Macademia Nut Castle, een (nep) kasteeltje waar ze behalve nootjes verkoop ook een speeltuin, midgetgolf en een kinderboerderij hebben. We brengen er een paar leuke uurtjes door. Daarna trekken we richting Tallow Beach en we hopen dat de dolfijnen vandaag weer hetzelfde doen. Dat dus niet, maar we spelen wel een uurtje lekker met zand. Forse golven, dus echt zwemmen zit er niet in.
Onze laatste dag in Byron Bay. 's Middags doen Emmy en Rebecca mee met de kids tennisles. We halen Mexicaans en eten dat bij het Lighthouse op. Daar blijkt dat we met onze wandeling een paar dagen terug echt geluk gehad hebben, want nu geen dolfijnen, geen roggen en geen roofvogels. Wel parasailers, mooie zonsondergang en natuurlijk blijft het uitzicht prachtig. 's Avonds laat trekken we richting station waar we de nachttrein naar Sydney nemen.
