Californië - Big Island Hawaii - Oahu Hawaii - Palau - Yap - Guam - rondom Brisbane - Sydney/Melbourne - Thailand
De treinreis is comfortabel, maar we slapen (te) weinig. Het ontbijt is tot onze verrassing inbegrepen. De omgeving is mooi, helemaal niet wat we ons van acht jaar terug vanuit de auto herinneren. We zien hoppende kangeroes en we komen langs een bosbrand. Dat is op een geruststellende manier indrukwekkend. Het vuur is maar een paar meter van het spoor, maar niemand raakt ervan in paniek en er wordt ook niks omgeroepen in de trein.
Ons appartementje in Sydney is niet groot, maar netjes en heel compleet. Het ruikt er alleen erg naar spruitjes (!) en de vloer is vies. Het complex is keurig, maar de buurt heeft veel weg van de wijk Feijenoord of de omgeving van Den Haag HS voor ze het daar gingen opknappen. Qua locatie prima, want vlakbij metro, skyrail en treinstation.
We wisten al dat New South Wales duurder was dan Queensland, maar bij de eerste boodschapjes in Sydney wanen we ons weer in Euroland. Wat is het hier duur!
De middag besteden we aan het bekijken van Sydney. Voor de kids met name. We nemen de skyrail, genieten van het mistige/smoggige uitzicht vanaf de Sydney Tower en gaan met de metro naar Circular Quay voor het Opera House en de Harbour Bridge. Het is een leuk middagje, maar Sydney is nog steeds niet onze stad. Het is er ook vies, gek he: bijna nergens is een prullebak te vinden. We bereiken een nieuw culinair dieptepunt deze reis met lunch bij MacDonalds en diner bij Kentucky Fried Chicken.
De maxi taxi met buggy board trekt de hele reis al veel bekijks en hier in Sydney is het al niet anders. Daar zit handel in!
Een dagje ter voorbereiding van morgen, dus weinig spannends.
Na weer een slechte nacht met Josje zet Ferry zijn harem op de trein naar Melbourne om zelf eerst in Sydney en dan in Canberra werkbezoeken af te leggen. Hij gebruikt het vliegtuig om 's avonds toch ook in Melbourne te arriveren. De dames hebben een lange, maar niet onaangename dag in de trein. De stewards zijn vriendelijk en het prijspeil ook, dus er wordt lekker gegeten en gedronken. Ze serveren zelfs warme maaltijden, dus kunnen we in Melbourne meteen onder de douche en naar bed. De taxi chauffeur heeft wel de smoor in, want het hotel ligt vlak bij het station, maar met drie kids lukt het toch niet er lopend te komen zonder papa Ferry. Het hotel is mooi nieuw en we hebben een family suite.
We ontbijten in het hotel, waar ze een klein ontbijtbuffet hebben. Er werkt een Nederlands meisje, voor een jaar op werkvakantie. Dan gaan we de camper ophalen en rijden naar de dichtstbijzijnde camping. Die ligt naast een supermarkt zodat we lekker kunnen inslaan. Daar staat ook een Rode Kruis container, waar de lokalen blijkbaar hun grofvuil dumpen!
Het is erg warm, te warm voor de speeltuin en de camper airco trekt het ook niet. Het is ook een oud beestje. En ook niet zo heel erg schoon. Het water uit de gootsteen loopt niet weg en met wat loodgieterswerk diepen we uit de gedemonteerde afvoer een vaatdoekje en een in tweeën gebroken scherp mes op! De kids vermaken zich intussen met een Duits jongetje. En Emmy is heel blij met de fietsen die bij de camper horen. Veel te groot voor haar, maar ze rijdt er toch makkelijk op weg.
In de stromende regen rijden we vanuit Melbourne richting Great Ocean Road. Het is een lange rit en de kids geven het op en gaan slapen. Daarmee missen ze dan wel een waterval, waar we toch nog even voor stoppen. Het is dan inmiddels ook droog. De eucalyptus bossen ruiken nog lekkerder zo na regen. Ferry ziet een wallaby langs de weg zitten. Aan het einde van de dag zijn we bij de Twelve Apostles. Raar wel, zo vaak op foto's gezien en nu in het echt. Mooi hoor.
In Port Campbell vinden we een basic camping; niet zo heel fantastisch. Hij ligt wel mooi, maar er huist een hoog gehalte asocialen. De een staat op een plek zonder electra en trekt doodleuk stroom vanaf onze site, de ander staat een berg vis schoon te maken bij de enige afwasbak van de camping en de derde breekt zijn tentje af en vertrekt doodleuk met achterlating van een kring van afval.
We gaan naar Loch & Gorge aan de Great Ocean Road. Prachtig! Waarom zijn die apostelen zo beroemd? Dit is echt nog veel mooier. En als bonus zien we er ook een echidna, te schuw voor de foto helaas. We rijden verder door bosbouw gebieden en doen een korte wandeling door een stukje regenwoud vegetatie. De weg gaat verder langs de kust, echt heel erg mooi. Er steekt een kangeroe over. Na Lorne is het weer heel erg rustig, het seizoen is hier duidelijk ten einde. Prachtige lege stranden.
We strijken neer op een prima camping in Angelsea. De mensen zijn heel vriendelijk en onze plek ligt naast de speeltuin, de kampeerkeuken, de barbecues en de toiletgebouwen met babybadje. We nemen het ervan, maar niet voordat we kangeroes hebben gekeken. Die verschijnen aan het einde van de dag op de golfbaan en het zijn er zo veel! Wel in folders op foto's gezien, maar toch niet geloofd dat wij het ook echt zo te zien zouden krijgen. Vliegen er ook nog galiahs, witte papegaaien en kookaburras om onze hoofden, dus we zijn weer helemaal in Australië!!!
We mogen tot de lunch blijven staan en maken gebruik van het verwarmde binnenzwembad en de wasmachines. Nog even tanken en boodschappen en dan op weg naar Queenscliff voor de ferry naar Sorrento. Een leuke kuststreek is dit met gezellige, Zuid Engels / Nieuw Zeelands aandoende plaatsjes. We zijn binnen het uur in Queenscliff en rijden er vlotjes de boot op voor de overtocht van 14:00. Onderweg zien we heel veel dolfijnen mooie kunsten vertonen.
Tot dan verloopt de dag perfect, maar dat blijft niet zo. Bij de Bayplay Lodge waar we onze duiken en dolphin swim geboekt hebben blijken beide credit cards niet te werken en wat daarna volgt is een ellenlange zoektocht naar een geschikte kampeerplek. Ze zijn hier helemaal niet op campers ingesteld. En de camping die dat wel is zit vol. Het is hier zowieso veel en veel drukker. Uiteindelijk gaan we in een "reserve" staan. Niet nadat we de kids beloond hebben voor hun geduld met een bezoekje aan McDonalds. Waar een ijsje overigens maar 40 cent kost.
We wandelen wat op zoek naar een telefooncel en we nemen de bus terug naar onze kampeerplek.
Ferry gaat duiken: de bedoeling is de eerste duik met zeedraken in Portsea en daarna met zeepaardjes in Rye. Gegarandeerd zeedraken, want "it's a colony". En dus ziet ie op de eerste duik geen zeedraken, maar al wel een zeepaardje. Om vervolgens op de tweede duik een zeedraak tegen te komen. En ja, ook een niet te tellen aantal zeepaardjes. Rolletje vol!
Nu is het Mirjam's beurt om in Rye naar zeepaardjes te zoeken. En zoeken moet ze, nadat haar eerst lege tank gevuld is. Drie exemplaren laten zich zien en ook de zeedraak, dus helemaal happy. Qua logistiek is de Bayplay Lodge wel onhandig. We gebruiken de fietsen om er te komen, maar vanaf daar moeten we ook weer per auto naar de duikplekken. Al met al zijn we met één kantduikje vier uur bezig.
Het is weer haasten voor het middagprogramma. De tijd die we in Yap teveel hadden hebben we hier te weinig. We gaan mee met een Seal and Dolphin Swim. De dolfijnen laten zich jammergenoeg niet zien, maar de zeehonden vinden het wel gezellig dat we op visite komen. Wanneer we net in het water liggen springen ze echt van plezier om de snorkelaars heen. De stroming is fors, dus moeten we aardig flipperen.
Meteen na het bootochtje zetten we koers richting Philip Island. Gelukkig rijdt het vlot aan en zijn we er binnen twee uur. De meiden nog even naar de speeltuin, wasje draaien en allemaal lekker uitgebreid onder de douche.
We hebben een goeie wildlife dag. Zowieso zitten er op dit eiland al heel veel vogels en ook heel veel vliegen, helaas. We gaan 's middags eerst naar de Nobbies/Seal Rocks, geen zeehonden, wel pinguin baby's. Daarna gaan we naar de koala's in een onderzoeksreservaat. En dan 's avonds de Penguin Parade. Ondanks de horden Japanners een unieke ervaring. Waar we geen foto's van mogen nemen.
We ruimen op en pakken in om naar Melbourne te rijden en daar de camper in te leveren. Josje slaapt de hele weg in de maxi cosi. Die heeft het in de camper zowieso goed naar haar zin gehad en met slapen is het prima gegaan.
We gaan traag het drukke Melbourne door en moeten bij Britz lang op de taxi wachten, maar uiteindelijk zijn we toch voor vier uur in ons hotel. Daar gaan we snel aan het (school)werk en internetten.
's Avonds is het allemaal wat minder wanneer Josje vanaf een uur of zeven bijna onophoudelijk huilt. Wil ze ons vertellen dat ze liever weer op de grond van de camper slaapt???
Vandaag "doen" we Melbourne. Eerst wandelen we naar de Rialto Towers voor het Observation Deck, dan halen we wat geschiedkundige onderbouwing op bij het Immigration Museum om vervolgens een rondje City Circle Tram te doen. Die maakt een lus door de Docklands, een Kop van Zuid achtige ontwikkeling. Tussendoor vinden we bij de Foreign Language Bookshop nog wat Nederlandse kinderboeken, dus al met al een geslaagde dag.
Melbourne doet aan de ene kant heel Engels aan - de gebouwen, de pubs, de donkere pakken in het zakencentrum - en aan de andere kant is het heel multi-cultureel met soukh-achtige straatjes.
Na het schoolwerk en het betere inpak werk verlaten we om 18:00 het hotel. Nog langer blijven kost ons teveel, dus brengen we de tijd tot onze vlucht na middernacht volledig bepakt op het vliegveld van Melbourne door. Het is een lange wacht, maar we houden onszelf redelijk goed bezig.
